หัวใจอ้ายแตกสลาย
กายอ้ายบ่มีแฮงเดิน
มันทรมานเหลือเกิน
เมื่อเจ้าเมินบ่สนใจ
ไสล่ะคนที่ว่าฮัก
เป็นหยังคือจั่งจากไป
อ้ายเฮ็ดผิดหม่องได๋
ให้อภัยอ้ายแหน่เด้อ
เหตุผลจักมาแต่ไส
มื้อสิไปหลายคักเหตุผล
บ่คิดสิมาหลูโตน
คนถือถิ่มสิเจ็บส่ำได๋
ตอนคบกันบอกว่าอ้ายบ่ดี
พอเลิกกันว่าอ้ายดีเกินไป
กอดขารั้งเจ้าเอาไว้
เฮ็ดจั่งได๋เจ้ากะบ่อยู่
ฆ่าอ้ายให้ตายสา
อยู่ไปกะไร้ค่าจั่งซี่
ชีวิตบ่มีหยังดี
ตั้งแต่มื้อที่น้องบอกลา
บ่ตายอ้ายกะส่ำตาย
สภาพอ้ายส่ำคนเป็นบ้า
อ้ายสิไปตายเอาดาบหน้า
อือ ฮือ ลาก่อน
บ่อยากเฮ็ดอีหยังแล้ว
กายเย็นชา สมองบ่รับรู้
ที่ยังหายใจอยู่
กะส่ำคนตายทั้งเป็นล่ะ
เฮาฮักกันมาตั้งโดน
เฮาคบกันมาจนว่า
ยังทำใจบ่ได้ดอกหล่า
น้ำตาอ้ายยังไหลบ่เซา
ฆ่าอ้ายให้ตายสา
อยู่ไปกะไร้ค่าจั่งซี่
ชีวิตบ่มีหยังดี
ตั้งแต่มื้อที่น้องบอกลา
บ่ตายอ้ายกะส่ำตาย
สภาพอ้ายส่ำคนเป็นบ้า
อ้ายสิไปตายเอาดาบหน้า
อือ ฮือ ลาก่อน
ฆ่าอ้ายให้ตายสา
อยู่ไปกะไร้ค่าจั่งซี่
ชีวิตบ่มีหยังดี
ตั้งแต่มื้อที่น้องบอกลา
บ่ตายอ้ายกะส่ำตาย
สภาพอ้ายส่ำคนเป็นบ้า
อ้ายสิไปตายเอาดาบหน้า
ตายกูตาย ลาก่อน
ฆ่าอ้ายให้ตายสาก่อน อือ ฮื้อ
ก่อนสิคบกับไผ
โอ้น้อ นอ นางเอย